Dlaczego psy są wrażliwe na przegrzanie?

W gorące dni psy regulują temperaturę ciała głównie dzięki dyszeniu. Ten sposób oddawania ciepła jest znacznie mniej wydajny niż pocenie się. Gruczoły potowe psów zlokalizowane są tylko na opuszkach łap i na nosie, a ilość potu, jaką produkują nie wystarcza do skutecznego ochładzania organizmu. To dlatego u psa może dojść do przegrzania, nawet jeśli nam nie jest zbyt gorąco.



Prawidłowa temperatura wewnętrzna psa (mierzona w odbytnicy), powinna wynosić 38 - 39° C. Jeśli w upalny dzień pies nie jest w stanie oddać wystarczającej ilości ciepła, jego temperatura zaczyna szybko rosnąć. Z przegrzaniem mamy do czynienia w sytuacji, kiedy wewnętrzna temperatura psa wynosi 39-40,5° C. Przy udarze cieplnym to temperatura wewnętrzna zwierzęcia jest wyższa niż 40,5° C. Jest to stan bezpośredniego zagrożenia życia. Jeśli temperatura przekroczy 41,5-42° C dochodzi do nieodwracalnych uszkodzeń narządów wewnętrznych, a w konsekwencji do śmierci.


Objawy przegrzania i udaru u psa

1.       Pierwszym sygnałem, że naszemu psu jest za gorąco jest przyśpieszenie oddechów i oddychanie z otwartym pyskiem (dyszenie). To jest moment, w którym powinieneś zareagować. Poniżej znajdziesz sposoby na skuteczne schłodzenie psa.



2.       W dalszej kolejność oddechy stają się cięższe i głębsze. Pies jest osłabiony, pokłada się, niechętnie wstaje. Początkowo może się bardziej ślinić, później jego śluzówki stają się suche. Jeśli nie udzielisz psu pomocy w krótkim czasie jego życie będzie zagrożone.

3.       Następnie pojawią się objawy wstrząsu: dezorientacja, brak reakcji na otoczenie, bladość błon śluzowych, niekiedy biegunka i wymioty z domieszką krwi. Wstrząs jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia. Psu niezbędna jest szybka pomoc lekarska.

4.       W najcięższych przypadkach mogą pojawić się drgawki i utrata przytomności. Oddechy zwierzaka stają się coraz płytsze i wolniejsze, w końcu ustają. Jeśli wystąpią te objawy szanse na uratowanie psa są minimalne.

  
Jak nie dopuścić do przegrzania psa?

1.       Upewnij się, że Twój pies ma stały dostęp do świeżej wody i może schować się w zacienionym miejscu. Miska z wodą do picia zawsze powinna znajdować się w zacienionym miejscu. Regularnie sprawdzaj ilość wody w misce.W wyjątkowo gorące dni nie zostawiaj psa bez opieki na terenie posesji.

2.       Unikaj forsownych spacerów z psem w najgorętszej porze dnia. Na dłuższy spacer wybierzcie się wcześnie rano, późnym popołudniem lub wieczorem. Zabierz dla niego wodę.

3.       Pod żadnym pozorem nie zostawiaj psa nawet na chwilę w zaparkowanym samochodzie! Nawet, jeśli pojazd stoi w cieniu, a okna są uchylone temperatura w jego wnętrzu wzrasta bardzo szybko. 

4.       Pod żadnym pozorem nie zabieraj psa na wycieczkę rowerową. Nawet, jeśli jedziesz powoli, pies biegnący za rowerem błyskawicznie się przegrzewa. Takie przejażdżki są jedną z najczęstszych przyczyn udarów u psów.

5.       Nie zostawiaj przywiązanego psa na słońcu. Jeśli już musisz go na chwilę zostawić (np. pod sklepem) znajdź mu kawałek cienia.


6.       Nie zakładaj psu kagańca. W gorące dni pies musi mieć możliwość szerokiego otwarcia pyska i dyszenia.

7.       Pamiętaj, że niektóre psy są bardziej wrażliwe na upały niż inne – bądź czujny, jeśli Twój pupil ma problemy z sercem, jest otyły lub zalicza się do psów ras brachycefalicznych (np. pekińczyki, buldożki francuskie, sharpei, itp.). Ma ciemną lub czarną sierść. Jest psem o gęstej okrywie włosowej (np. czarny terier rosyjski, sznaucer olbrzym, nowofunland, psy północy: Alaskan malamute, syberian husky)

  
Zasady pierwszej pomocy psu w przypadku przegrzania i udaru

A.      Jeśli podczas spaceru obserwujesz u psa początkowe objawy przegrzania (dyszenie):

1.       Daj mu odpocząć. Usiądźcie w chłodnym, zacienionym miejscu. 

2.       Podaj mu wodę do picia. 

3.       Przed dalszym marszem zwilż mu sierść.

B.      Jeśli wystąpią cięższe objawy przegrzania (osłabienie, cięższe, głębokie oddechy):

1.       Przenieś psa do chłodnego pomieszczenia.

2.       Zmocz jego sierść letnią wodą. 

3.       Daj mu wodę do picia. 

4.       Jeśli Twój pies nie chce pić wody lub masz wątpliwości czy jego stan się poprawia skontaktuj się z lekarzem weterynarii.

C.      Jeśli wystąpią objawy udaru (wstrząs, drgawki, utrata przytomności):

1.       Natychmiast przenieś psa do chłodnego pomieszczenia.

2.       Obficie zmocz go letnią wodą. Woda nie powinna być zimna. Zbyt gwałtowne ochłodzenie może doprowadzić do zatrzymania akcji serca.

3.       Od razu po schłodzeniu zawieź psa do lekarza weterynarii. Jeśli masz taką możliwość uprzedź lekarza, że przywieziesz pacjenta z udarem. Dzięki temu będzie mógł się przygotować na Wasz przyjazd i szybciej udzielić pomocy.

Jak wyjąć kleszcza? 

Przede wszystkim jak najszybciej. Każda dodatkowa godzina, jaką kleszcz spędza wczepiony w ciało, zwiększa ryzyko zarażenia przenoszonymi przez niego chorobami. Wbrew powszechnie panującej opinii usunięcie kleszcza nie jest trudne i każdy może się tego nauczyć. Z tego artykułu dowiecie się Państwo w jaki sposób prawidłowo to zrobić.



Kilka słów o kleszczach. 

Kleszcze to niewielkie pajęczaki, które podczas swojego rozwoju potrzebują krwi kręgowców. Okres ich aktywności najczęściej rozpoczyna się na przełomie marca/kwietnia i trwa do października/listopada, jednak w przypadku łagodnych zim mogą występować również w najchłodniejszych miesiącach roku. Przykładem może być ostatnia zima, podczas której kleszcze i choroby odkleszczowe, były rozpoznawane w naszej przychodni również w grudniu i na początku stycznia. Zachęcamy do zabezpieczania psów i kotów przeciwko tym pasożytom tak długo, dopóki utrzymują się dodatnie temperatury i nie ma śniegu. Niestety należy pamiętać, że choć dostępne środki zabezpieczające znacznie zmniejszają ryzyko złapania kleszcza, nie dają one 100% gwarancji, że do tego nie dojdzie. 

 
Jak prawidłowo wyjąć kleszcza?

Na rynku dostępnych jest wiele modeli urządzeń do usuwania kleszczy. Najlepiej zaopatrzyć się w nie zanim będą potrzebne. Osobiście polecam delikatne plastikowe szczypce lub haczyki.

Uważam, że metalowe pęsety nie są dobrym narzędziem do wyjmowania kleszczy. Ich końcówka jest często zbyt ostra i może przeciąć kleszcza przy próbie jego wyciągnięcia. Nigdy nie należy chwytać kleszcza gołymi rękami. W ten sposób można zarazić się przenoszonymi przez niego chorobami! Jeśli kleszcz się już wkręcił , a nie dysponujemy odpowiednim narzędziem można złapać go przez rękawiczkę, foliową torebkę lub kawałek gazy. 

Zabieg usunięcia kleszcza jest całkowicie bezbolesny. Kleszcza chwytamy jak najbliżej skóry. W przypadku zwierzaków należy uważać żeby złapać samego pasożyta, a nie sierść pupila. Po uchwyceniu obracamy kleszcza w kierunku przeciwnym do wskazówek ruchu zegara. Zazwyczaj po kilku obrotach kleszcz sam wychodzi. Miejsce po usunięciu kleszcza przecieramy środkiem odkażającym. Przez kilka kolejnych tygodni warto obserwować miejsce po ukąszeniu. Jeśli pojawia się rumień, koniecznie należy skontaktować się z lekarzem. 

 
  


Czego nie należy robić? – wszystkie te czynności zwiększają ryzyko zarażenia groźnymi chorobami

1. nigdy nie wyciągamy kleszcza gołymi rękami 

2. przed wyciągnięciem kleszcza nie należy go niczym smarować, ani odkażać miejsca w które się wbił 

3. nie łapiemy kleszcza za sam odwłok, nie zgniatamy, nie próbujemy wyciskać, nie przypalamy 


Autor: lek. wet. Ewa Trębacz